16. ve 17. yüzyıllarda Osmanlı İmparatorluğu'nun toprakları Beylerbeylik veya Eyalet denen idari bölgelere ayrılmıştı. Beylerbeyliğinin yönetiminden merkezden atanan "beylerbeyi" sorumluydu. Beylerbeyi bulunduğu eyaletin valisi durumundaydı. Her beylerbeyliğinin içinde "sancak" denen bağlı idari bölgeler vardı.Sancakların yönetiminden "sancak beyi" sorumluydu.

16. ve 17. yüzyılda beylerbeylikleri;

Rumeli Beylerbeyliği (Merkez eyalet),
Anadolu Beylerbeyliği (Merkez eyalet),
Bosna Beylerbeyliği,
Buda Beylerbeyliği,
Kanije Beylerbeyliği,
Eğri Beylerbeyliği,
Budin Beylerbeyliği,
Tamışvar Beylerbeyliği,
Karaman Beylerbeyliği,
Trabzon Beylerbeyliği,
Erzurum Beylerbeyliği,
Van Beylerbeyliği,
Kars Beylerbeyliği,
Çıldır Beylerbeyliği,
Maraş Beylerbeyliği,
Sivas Beylerbeyliği,
Gence Beylerbeyliği,
Aras Beylerbeyliği,
Urfa Beylerbeyliği,
Musul Beylerbeyliği,
Diyarbakır Beylerbeyliği,
Şehruzul Beylerbeyliği,
Bağdad Beylerbeyliği,
Basra Beylerbeyliği,
Revan Beylerbeyliği,
Nahçuvan Beylerbeyliği,
Şam Beylerbeyliği,
Halep Beylerbeyliği,
Kıbrıs Beylerbeyliği,
Yemen Beylerbeyliği,
Mısır Beylerbeyliği,
Trablusgarp Beylerbeyliği,
Tunus Beylerbeyliği,
Habeş Beylerbeyliği,
Cezayir Beylerbeyliği,